پدیده شناسی نگاه

پدیده شناسی نگاه (چشم شناسی عرفانی)

بسم الله الجميل
۱- جمال ، ادراک بصری از عالم وجود است و ادراک بصری هم ادراک نوری است. پس جمال همان نور جمال است و وجود نوری و نورانیت هستی.
۲_می دانیم که در بیان قرآنی، نور از اسماء وجودی و حضوری خدا در جهان است. یعنی تنها اسمی از خداوند است که موجودیت محسوس و مادی و حضوری او را گزارش میدهد. زیرا " نور " تنها اسمی از خداست که موجودیت حسی و مادی دارد. پس نور نام وجودی خدا در عالم هستی محسوس می‌باشد. در واقع سائر اسمای الهی جملگی صفات و معانی خداوند هستند مثل حکیم، رحيم ، قهار ، غفور ، احد ، صمد ، قدوس ، مالک ، خالق و امثالهم . همه این اسماء ، معانی هستند و در عرصه تفکر و فهم قابل ادراک می‌باشند ولی " نور " وجود دارد و دیده میشود
۳- پس " نور " نام وجودی خداست که موجب دیدن جمال در جهان هستی است. و " الله " هم اسمی است که نه قابل کند فهم است و نه قابل حس و دیدن . و لذا " الله " نام مطلق اوست که او را از جهان هستی تنزیه و تسبیح می کندو نام ذات مطلق اوست که نه در عرصه محسوسات درک می شود و نه مفاهیم.
۴_ نور و الله دو تا نامی از خداوند هستند که یکی او را در جهان محسوس می‌سازد و دیگری از محسوسات و معلومات کاملاً منزه می کند. یعنی " نور " خداوند را در دسترس قرار میدهد و " الله " هم او را مطلق و غیرقابل دسترس میسازد و در قلمرو محسوسات ومفاهیم ذهنی مترادف با نیستی می کند.
۵- ولی در عین حال این دو معنای بود و نبودی در قرآن یکی شده‌اند : الله نور السموات و الارض . یعنی الله همان نوری است که در زمین و آسمانها دیده میشود. یعنی نور همان حضور ذات مطلقه الله است . الله نور است.
۶ _ولی خود نور دیدنی نیست بلکه عالم وجود بواسطه آن دیده می‌شود .یعنی نور خالق جمالهاست .
از کتاب ؛عرفان چشم و گوش وزبان
تألیف:«استاد علی اکبر خانجانی»